ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ: Επιστολή απο την Αυτού Εξοχότητα κ. Β. Γ. Πολύδωρα

ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ: Επιστολή απο την Αυτού Εξοχότητα κ. Β. Γ. Πολύδωρα 

Οι παραπάνω σχολιασμοί, αλλά και η αντιμετώπιση του αναμενόμενου φαινομένου Χ πολύδωρα (το π, ως φαίνεται, πολιτειολογικώς, πάντα μικρό, το δε Χ πάντα μεγάλο, καθότι αντιπροσωπεύει την ομοειδή πλειονότητα των..."αντιπροσώπων" όπου γης...) από τους γράφοντες και τον κ. Τσούκα, είναι και εύλογοι και λογικοί. Ωστόσο, εμένα με βασανίζει το εξής (άκρας πολιτικής και ...πολιτειολογικής χροιάς νομίζω) ερώτημα : αν η Ιστορία είναι το πεδίο της ΣΤΑΘΕΡΗΣ επανάληψης, κατά τρόπο εκθαμβωτικά και μονομανώς απαρέγκλιτο (!), των "πολιτικών" υποκειμένων πολύδωρα, τότε τί είναι αυτό που τους επιτρέπει την είσοδο στο γίγνεσθαι της Πόλης ; Ποιό το στοιχείο εκείνο, που πολιτειολογικώς απουσιάζει από τη θέσμιση μιας κοινωνίας, ώστε εφόδοι αναρρίχησης σε θεσμικούς θώκους να αποτραπούν εν τη γενέσει τους για τέτοια χ άτομα ; Πώς δικαιολογείται η σχεδόν απόλυτη καθολικότητα αυτών των φαινομένων σε όλο σχεδόν το εύρος της Ιστορίας και, επίσης, η σχεδόν απολύτου ισχύος επανάληψή τους ανα ιστορική εποχή ; Υπάρχει καποια άλλη κοινωνία επί γης εμβίων όντων, που θα επέτρεπε την αποσάθρωση της, σχεδόν προγραμματικά, όπως η δική μας ; Που θα επέτρεπε την απόλυτη επανάληψη της κόλασης της αυτοδιάλυσής της, σε όλη την ιστορική της διαδρομή, από "ικανότατους" πολιτικούς τύπου Χ πολύδωρα ; Υπάρχει κάποια κοινωνία μελισσών, που την εποχή παραγωγής του μελιού να αποδεικνυόταν κενή από μέλι, ληστευμένη, αφασική στη διοίκηση, αναποτελεσματική στην κατανομή των ρόλων, αμοραλιστικώς και χαοτικά ελευθεριάζουσα, ώστε οι εργάτριες να μεταλλαχθούν σε κηφήνες και τούμπαλιν ; Ποια είναι η πολιτειολογική εκείνη σκέψη του θεσμίζειν και πολίζειν, που έχει διαφύγει από νοήμονα όντα όπως οι άνθρωποι ;
Στάθης Κομνηνός